می‌شه نگام نکنی؟

 حس می‌کنم به یه دورهٔ نه چندان کوتاه تنهایی نیاز دارم.

از همونا که دورم دیوار بکشم و هیچ‌کس رو داخل راه ندم.

سگ سیاه افسردگی دقیقا اون گوشهٔ اتاق، روی مبل کز کرده و داره خیره نگام می‌کنه..

دوست دارم پتو رو بکشم روی سرم و زار زار گریه کنم..

یه صدایی داره تو سرم جیغ می‌زنه "دوباره نه!"

اما من بی‌حال‌تر از اونم که در جوابش ابروهامُ بالا بندازم و بگم "افسردگی چی چیه بابا؟"

ترجیح می‌دم بذارم خودش و منُ با صدای نازکش خفه کنه.

منم شونه بالا بندازم و بگم "به من چه که چی قراره بشه.."