حیوانی در پوست فرشته

اگه قرار باشه الهه رو توصیف کنم؟

پرمدعا، خودبزرگ‌بین، جندهٔ توجه، زیرآب‌زن، متلک‌گوی فوق حرفه‌ای و خدای خنده‌های تصنعی.

وقتی یه نفر کاری انجام بده که ازش بدم بیاد(چون معمولا بدون دلیل از کسی متنفر نمی‌شم و حتی به وایب بد و این مزخرفات هم معتقد نیستم)، حتی نفس کشیدنش هم عصبیم می‌کنه. مثل همین موجود که حتی اوردن اسمش، تمام اعصاب مغزم رو تحریک می‌کنه.

امیدوارم هیچ‌کس توو زندگیش، داشتن چنین همکاری رو تجربه نکنه.

و بیشتر از اون امیدوارم که تا لحظهٔ مرگ، به هیچ آدمی به نام الهه برنخورم.

چرا نمی‌خوابم؟ چون سردرد خیلی بدی دارم و با تمام سلول‌های بدنم حرص می‌خورم که چرا جلوی جمع، یه لگد نثارش نکردم. نکبت.