سنگ لحد!

 همه‌چی داره رو سرم خراب می‌شه..

گندم که بازم مثل همیشه ثابت کرد براش مهم نیستم..

دعوام با رویا..

بهم گفت بی‌معرفت..

آخه بی‌معرفت لعنتی؟

خوبه با تو باشم و فکرم پیش یه نفر دیگه؟

من به خاطر عذاب وجدان از کاری که با تو کردم دارم دور می‌شم از همه..

دارم دور می‌شم از خودم..

حس می‌کنم این روزا به شکل عجیبی نفرت‌انگیر شدم

می‌ترسم از شکستن دل نازک رویا..

می‌ترسم آه بکشه و تمام دنیای نیمه‌خرابم فرو بریزه..

من می‌ترسم از ناراحت کردن آدما..

من وحشت دارم..

از آدما

از خودم

از هر چیز لعنتی که اطرافم هست

من وحشت دارم..

بفهمین

واسه یه بارم که شده منُ بفهمین..

می‌خوام دور شم

انقدر دور که مثل یه ستاره، فقط سوسو بزنم..

نه نوری، نه هیچ روشنایی..

نه حتی حضوری اتفاقی!

باید برم و خودمُ پیدا کنم..

باید این عشقُ واسه همیشه تو دلم بکُشم..

امروز به خودم گفتم

خرترینی اگه یه بار دیگه به خاطر این آدم خودتُ کوچیک کنی..

احمقی اگه یه بار دیگه براش حرف از عشق بزنی..

کثافتی اگه یه بار دیگه با حرفات به پاش بیفتی..

بی‌شعوری اگه رفتارای مزخرفشُ واسه خودت توجیه کنی..

و من دیگه نه می‌خوام خر باشم

نه احمق و کثافت و بی‌شعور!

من امشب می‌بُرم این رشته رو..

جوری که حتی بعد از مرگم هم

دلم برای هیچ‌کس تندتر نتپه!

من عشقُ سر می‌بُرم..

همین امشب!

به این نصفه شرافتی که برام مونده قسم..

سنگ لحد می‌ذارم رو گور عشقت..

تمومش می‌کنم

تمومش می‌کنم

هرچقدر سخت و غیر ممکن به نظر برسی

اما من

تمومت می‌کنم لعنتی..